Urban Ecological Planning feirar 25-årsjubileum med ei hyllest til mangfald. Samstundes er det ingen studentar utanfrå Europa som byrjer på studiet til hausten.
25-årsjubileum på Urban Ecological Planning.Foto: Liva Rindom Tofte
25-årsjubileumet til den internasjonale masteren Urban Ecological Planning bydde på innlegg frå gjester frå blant anna Uganda, Sør-Afrika og Noreg. Kunnskapsutveksling mellom det globale nord og sør stod sentralt for både noverande og tidlegare studentar.
Samstundes er det ingen studentar utanfrå Europa som byrjer på studiet til hausten. Dette grunna innføringa av studieavgift for studentar utanfrå EU/EØS/Sveits. Studiet har tidlegare i hovudsak hatt studentar frå utanfor Europa, og slit no med rekruttering.
Til hausten skjer ei revidering av dei internasjonale masterprogramma, der dei med låg fyllingsgrad står i ei usikker situasjon. Det som er sikkert er at Urban Ecological Planning uansett har mista det breie mangfaldet i klasserommet.
Neste år får programmet stipend som skal dekke studieavgifta for fire studentar.
- Ei veldig trist utvikling
Anne Klenge frå Tyskland byrja på masteren året før studieavgifta vart innført. Ho er takknemlig for å ha kunna gå i ei mangfoldig klasse, der ingen måtte betale skulepengar.
- Vi har hatt mykje gruppearbeid. Ei viktig del av det vi lærer er nettopp om medstudentanes
ulike bakgrunner og perspektiver. Om det berre blir studentar
frå Europa har vi snevra inn den mulige lærdommen, seier ho.
- Byplanlegging handlar om å sjå nye løysingar. Rom for lærdom mellom nord og
sør er svært viktig. Så dette er ei veldig trist utvikling.
- Akademiske miljø, også på studentnivå, treng å lære av prespektiver utanfrå Europa
Ragna Fagerli er byplansjef i Trondheim kommune, og tidlegare student på Urban Ecological Planning. Ho var ein av fire nordmenn i ein klasse på 30 studentar.
- Ei stor oppgåve for oss som driv
med arealplanlegging er å tenke nytt i forhold til klimaendringar. I Norden er
løysingane på klimakrisa ofte ny teknologi, elektrifisering og andre dyre investeringar. I andre delar av verda har ein mindre ressursar, løysingane som kjem ut frå dette kan
vi ta lærdom av i Norden. Ofte kan sykkel-løysingar vere betre enn
tesla-løysingar, seier ho.
- Globalt er det ikkje mange opne programmer av denne typen
Nancy Odendaal er professor ved Cape Town
University. Ho er del av revideringsutvalet for programmet, og beskriv seg
sjølv som ei ekstern venn av programmet.
- Globalt er det ikkje mange opne
programmer av denne typen. Å skape meir rom for mangfald i problemløysing er eit viktig prosjekt for heile akademia. Det er noko dette programmet får til, og det ville vore eit stort tap om programmet mista denne evna, seier Odendaal.
Ho peiker på at Norden er på veg inn i ei stor omstilling, og at meiner me har mykje å lære frå land i sør når det kjem til handtering av klimakrisa og immigrasjon.
- Land i sør har lang erfaring med å leve på mindre ressursar og handtering av stort mangfald og ulikheter. Når vi i Norden utvilsomt skal gjennomgå store endringar, vil det vere nødvendig å ha all den kunnskapen vi kan få. Det betyr at akademiske miljø, også på studentnivå, treng å lære av perspektiver utanfrå Europa, fortel Aranya.
- Ein dagleg kamp
- Vi håpar vi får den tida vi
treng til å omstille oss. Det har vore ein dagleg kamp. I desse økonomisk dårlege tidene
opplever vi det som at mange synes dei internasjonale programma ikkje er verd å
bruke pengar på. Det synes eg er svært lite kontruktivt og kortsiktig tenking, seier Aranya.
Rekrutteringsfokuset har retta seg mot Europa og Norden.
- Vi ønsker så klart helst å kunne fortsette med eit meir mangfaldig miljø, men vi ser det som umulig då dei fleste ikkje har råd til å betale studieavgifta. Vi held ei internasjonal profil sjølv om det truleg blir fleire norske studentar, seier Aranya.
Det har heller ikkje vore lett å fylle studieplassane med europeiske studentar. Ho peikar på at utfordringa kan skuldast stor kamp om studentane i Europa og mange norske studentar tenker ikkje på internasjonale program som ei mulighet.
Aranya meiner det er ei tabbe at dimensjoneringsutvalet har like forventingar til fyllingsgraden på internasjonale og nasjonale studieprogram.
- Før studieavgifta var det også lågare fyllingsgrad på dei internasjonale programma. Det blir feil å sette samme mål for studier som har heilt ulike rekrutteringsoppgåver.